Aþktan yana hiç sansým olmadý benim Hiç düþeþ atamadým Hep atýðým zarlar küçük geldi Hep yenildim,aþka yenildim Her seferinde nakavt etti beni Gülmedi gözlerim Açmadý kalbimde çiçekler Her seferinde filizlendiler Sonra soldular Her geçe baþýmý yastýða yalnýz koydum Ve odamýn tavanýna yansýdý yalnýzlýðým Boðumdun bu yalnýzlýk içinde Kurtaran olmadý
Aþktan yana hiç þansým olmadý ki benim Çorak bir arazide kalmýþ Tek baþýna direnen Kurmuþ bir aðaç gibi, yalnýzdým Yalnýzlýðýmýn sesi yankýlanýyordu Esen rüzgârýn uðultusunda Ve yanlýðýmýn gözyaþlarý vardý Düþen yaðmurun her damlasýnda Sosyal Medyada Paylaşın:
ilhanelma1981 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.