Bulutlar bak kapkara, aþk güneþim yok olmuþ
Yýldýzlar bile sönmüþ, semanýn yüzü solmuþ
Göz gözü hiç görmüyor, eller kazak örmüyor
Göç etmek moda olmuþ, gel kalkmadan son dolmuþ.
Nabýz atýyor pýt pýt, bu düþmanýn aklý kýt
Kurþun döktüm mavili, düþman döküldü çýt çýt
Ben sevdim el sevmedi; el sevdi ben sevmedim
Nerede eski Mersin, kalp kalbe bakýyor zýt.
Saygý ile sevgisi, yýkýlmaz bir yapýdýr
Si mgesi bað bahçeyle, buðday baþak sapýdýr
Mersin hem yaz hem güzdür, geniþ ovasý düzdür
“Üç Ocak” bir milattýr, kurtuluþa kapýdýr.
Sen aðlama tarihim, sen aðlarsan göl olur
Mersin daðla ovadýr, havasý oynak olur
Düþmaný kaçýrýþý, dört mevsimlik dizidir
Her telden havasý var, çal çal bal kaymak olur.