SUSTUM!
Sus!
Sus bak yine yörüngendeyim…
Baþka hareketim yok sadece sendeyim.
Sus!
Sakýn bir þey söyleme sus ve dinle sevdiðim.
Masmavi umutlarla hüsranýma dengeyim.
Sus!
Kapat þu gözlerini dinle yaðmur sesini.
Düþen her damlasýnda bulmalýsýn kendini.
Sus!
Bazen asi ve hýrçýn bir deniz dalgasýyým.
Bazen susuz ve çorak bir çölün ortasýyým.
Sus!
Sus! Tutmuþum ellerini her gece rüyamsýn.
Sus! Sevmiþim gözlerini bitmeyen hicransýn.
Sus!
Acým, sevincim, mutluluðum, hüznümsün.
Sus! Sus konuþmada yüzüm gülsün…
Sus!
Mezemsin, kadehimsin, yüreðimsin, yüreðim.
Sus! Boþ kalan sandalyende yokluðunu seveyim.
Sus!
Zaten hiç konuþmadýn. Belki de hiç sevmedin.
Ben sana sus diyemem. Sevmesini bilmedin.
Sus!
Sus! Yeter!
Acýnýn demindeyim.
Bak herkes uyudu biz bize kaldýk.
Sen burada yoksun ama ben yine seninleyim.
Sus!
Bak bende sustum artýk…
Konuþan ben deðilim, bitmeyen acýlarým.
Biz artýk konuþmayý acýlara býraktýk.
MEHMET FÝKRET ÜNALAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.