Bir zamanlar hayat doluydum.
Þimdi cileli biri oldum.
Yaþadýgým bunca seneler.
Mutlu ve huzurluydum.
Yýllar sonra karabulut cöktü üstüme.
Sanki bir fýrtýna koptu.
Savurdu beni yerden yere.
Neye ugradýgýmý anlayamadým.
Hayatým cekilmez oldu.
Cýrpýndýkca batýyordum.
Tutunacak bir dal aradým.
Tuttum ama kökü saglam cýkmadý.
Menfaat üstüne kurulmuþ bu dünya.
Ýnsanlar o kadar zalim.
Okadar cýkarcý olmuþki.
Ne sevdigimi nede sevildigimi anladým
Yasemin Mamak 22.12.2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.