her can ölüm tadacaktýr
ölecektir demedi
gözlerinle görecektir bakacaktýr demedi
doyacak kadar yiyecektir
hamuduyla demedi
paylaþmayý bilecektir
hepsi senin demedi
bir gün hesap verecektir hesabý yok demedi
nefes yakýn yol yakýn tövbe et günah sakýn
ALLAHINA ol yakýn
dönen var mý geriye gidenlere bir bakýn
çivisi çýkmýþ sanki hayat denen þu çarkýn
sessiz kalsam bu hale olmaz melundan farkým
affýna sýðýnýlan kuluyuz biz ALLAHIN
zaman kurulmuþ saat
yeri belli yelkovan
arzu ve ihtirasýn / aþkýn meyvesi olan / ya kýzdýr ya da oðlan
bundan sonra oluyor iþte evlada olan
ruh ayrý beden ayrý büyütülürse her an
eni/ne geniþliyor doðru olasý insan
sonra
aþýk oldum demiþ aþký bilmemiþ
iblis okul açmýþ meþkle söylemiþ
heves kýsa sürmüþ hep terkedilmiþ
kendini kirletmeye mazeret mi var ?
gözler doymaz olmuþ gönül aç kalmýþ
RABBÝNÝ unutmuþ mal mülk tapýnmýþ
bir kuruþ kalmamýþ kapýn kapanmýþ
bakar kör olmaya mazeret mi var ?
ne edebi kalmýþ ne de bir haya
çýksan ne olurki fezaya aya
bedenimiz bizde ne den kiraya
geçmiþi görmemeye mazeret mi var ?
egodur hastalýk günün sözüyle
kafa görür amma gönül gözüyle
þükür kaybolursa çoðu azýyla
hayat rezil olmuþ mazeret mi var ?
diller konuþuyor kalpler tastiksiz
kalem doðru söyler bilir lastiksiz
kuldur niyaz eder olmaz eksiksiz
tövbe etmemeye mazeret mi var ?
kime faydadýrki kimin tövbesi
herkesin omuzunda kendi heybesi
dünya dolu ise gönül aynasý
þu aðýr hesaba mazeret mi var ?