sabahýn bin cývýltýsýna yeryüzünün su kokusuna aþina deðilim saydam geçirgenliði bir duvar oldu ruhumun çarpýyor ve sanýrým ölüyorum sanýrým annem ölüyor
veda bakýþlarýnda hicran sözlerinde tükenip duran kalbim artýk çok esnek çok katlanabilir kaðýttan bir kuþ
ve annem içimin ormanýnda daim ceylaným seni sereserpe tekdüzeliðime yoldaþ ettiðim zamanlar bitiyor mu ne
neden bunca veda niye bu hüzzam bakýþ
buradayýz dünyayý çiðnemeye devamdayýz sensiz hangi depremi karþýlasýn göðsüm hangi yaðmur ýslanmaya deðer
yüzümün incecik kýpýrtýsýna bakýlýrsa ve hüznümün devasa açlýðýna ölüyorum sanýrým çünkü sanýrým annem ölüyor
getir bana þimdi melek sesimi ödünç verdiðim sineyi sütünden iman emdiðim göðsünde hazan söndürdüðüm memeyi