VATAN İÇİN ÖLDÜK BİZ.
Beþbin kiþiydik reis, Vatan’ýn beþbin eri
Birer birer vurulduk kanla suladýk yeri
Silah tutan elleri yakýndan tanýyorduk
Onlar kardeþimizdi biz düþman sanýyorduk
Sanki görünmez bir el almýþtý bizden usu
Her sokak savaþ yeri, her köþe baþý pusu
Bir tuhaftý mevsimler, Haziranda üþürdük
Yaþamak için bazen biz de tetik düþürdük
Birileri ülkemde bir film seti kurdurdu
Senaryoyu yazanlar bizi bize vurdurdu
Gençler sürüklenirken ortasýnda bir selin
Kýnasý kurumadan dul kaldý nice gelin
Kaç ana evladýný beklerken gözü yaþlý
Kaç öðrencinin kaldý okulu yarý baþlý
Sen de bilirsin neden kalbimiz aþk dolmadý
Çünkü bir kýz sevecek vaktimiz hiç olmadý
Kimine göre bir hiç kimine göre devdik
Baþka bir aþk bilmedik biz hep Vatan’ý sevdik
Ya þimdi...
Ne acý ki bir çakal özenle besleniyor
Ve darmadaðýn olan sürüye sesleniyor
Tekrar sahneleniyor iþte benzer oyunlar
Kaval sesine kanar halâ bazý koyunlar
Biz bu aziz Vatan’ý ne böldürdük, ne böldük
O zaman söyle reis, peki biz niye öldük?
.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(Mustafa Çetiner) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.