Gitmek gerek bazen,
Akýlda sabahlamak yerine koynunda sabahlamak,
bütün güzellikleri yaþamak yerine onunla yaþlanmak ister insan.
Gün gelince paylaþýlacak anýlarý olsun,
hayatýn güzelliklerini onunla yaþasýn,
uçsuz bucaksýz diyarlara göç etmek, mavi cennetlerde yüzmek ister.
Yaþamak ister kýsaca uðruna kaybettiði her þeyi onunla tekrardan yaþamak,
ve bilir her þeye raðmen gitmek gerekir bazen,
Yaþayacaðý güzellikleri bildiði halde gitmek ister.
Yok olmak bir kül gibi, hayatýný mahvetmek ister verdiði ilk gül gibi..
Söylediði en büyük yalan olmak ister, ’’seni seviyorum’’larýyla...
kocaman bi hasiktir çekesi gelir hayata.
Ve bilir her þeyin mutlu edemeyeceðini bunun bilincinde yaþar bir ömür
iþte bu yüzden;
gitmek gerekir bazen...
Kahpe hayatýnýn yükünü omuzlarýndan atmak gerek...
Býrak ’’seni seviyorum’’larýn sana kalsýn diyebilmek gerek,
ben sensizde bir ömür yaþarým sensizde bir ömür mutlu olurum diyebilmek gerek...
ve çok iyi bilir insan gitmek istediði zaman gidemeyeceðini,
arkasýnda kalan izleri bir ömür temizliyemeceðini.
Neden aramaz, bilir hayatýný mahvedenleri.
bir hiç uðruna soyu sopu beþ para etmez bir çelimsizin uðruna terk edilmenin acýsýný, o günden sonra hayatýný bir zindan edasýnda yaþamasýný gayet iyi bilir...
Eray Numan. /
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.