EY iNSAN OÐLU... !
insanlara selamý ver ALLAH için...
Paylaþmayý dene RIZIK için...
Unutma ! bunca nimetler verildi SENiN için...
Gel hased`i býrak iYiLiÐiN için...
Kýskanç olmada biraz FERAHLASIN için...
Söyle DOSTUM . ! bu kadar kötülük, nankörlük,
Vurdum duymazlýk, umursamazlýk, ciddiyetsizlik,
Söylermisin ne için ?.... Ne için ? .... Ne için ?...
ÖÐÜT !
Elini anahtar, . . . .dilini de kilit, . . . . sözünü ise kapý bil
Özünü cam, gözünü de pencere, görmeyi ise perde bil
Baþýný aðaç, . . .kulaðýný dal, . . .duymayý ise yaprak bil
Kendini deniz, . . . . kalbini de ýrmak, . . . .gönlünü ise kaynak bil
Onlara sahip çýkýlamazsa, . . .din iman vatana, bayraða ihanet bil
Yoksa bilki olursun sefil ! . . becerilemedimi iki cihaný da harap bil
Unutma ! sanýldýðý kadar da, O iki alemler ise hiç de baþý boþ deðil.
ÖZÜR !
Hani ya ! sözde kulluk edecektik artýk sana, nerede? þimdi onca sana söz verenleri
Þükür yok dua yok, edebi utananý yok, görmektesin þuursuzca nimetlerin yiyenleri
Pervasýzca bir birini parçalayýp duruyor insanlýk, oysa hiç kalmadý artýk çekinenleri
Hepisi ganimet peþinde, sanýrsýn ki leþ baþýnda, ayýrmadan ana baba ile kardeþini
Sen daha iyi görmektesin, para pul. Malý mülkü, birde yeri yurdu, sana tercih edeni
Düzen bozuldu MEVLA`m ! bütün bu sayýlanlar ise þimdilerde haþa almýþ senin yerini
Yarýn mahþere varýnca, yalnýzca senin rýzaný bekleriz, kýrma ne olur bu mücrimleri.
Mevlaya…Mevlaya
Bütün yollar çýkmakta, varmakta, ol mevlaya mevlaya
Tüm gönüller uçuþmakta, birbir can mevlaya mevlaya
Olanca o eller açýlmakta birden, ona mevlaya mevlaya
Tövbe, yakarýþ, dua gözyaþlarý, hep mevlaya mevlaya
Ve DUA
Bazýsý var bir kaç kez ziyaret edip dururken, oysa O rabbin evini
O ise nedendir bilinmez, uzaklardan bakýtmakla yetinir kimilerini
Çoðu hasret kalmýþ, mabedini özletip durursun O yüzbinlercesini
Kulluk sayýlmasada artýk bizimki, yinede unutmak olurmu hiç seni
Azimle bin bir uðraþla sana geleni, unutma KÂBE`ne yüz sürenlerini
Bak bin piþmanlýkla yalvarýp DUA ediyorlar, hadi kabul eyle niyetlerini
Diðer göremeyen, gelemeyenlerin ise yeter, ne olur bitir þu özlemlerini
Herþey senin elinde ya RAB ! ne olur artýk açýver bir an gönül gözlerini
Mahçup edip birde üzme içtenlikle yalvaran, el açan af dileyip dua edenlerini.
Evet Dostlar
Rabbim ÖÐÜT almayý…..ÖZÜR dilemeyi…. Ve DUA etmeyi…
becerebilenlerden eylesin…ve kibirden uzak kýlsýn cümlemizi !
SAÐLICAKLA KALIN HOÞÇAKALIN !... ALLAH Utandýrmasýn Hepimizi !!!
Gurbetten Bir C A N / Gizemlikartal
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.