YOKLUĞUNUN DÖRTLÜKLERİ
Eski bir hikayenin paragraflarýnda dolanarak okuyurum seni
Hiçbir kelimeyi atlamadan hece hece satýrlarý yutarcasýna
Tümcesi bozuk bütün þiveleri cilalayýp parlatarak
Sonra verip veriþtiriyorum Allah ne verdiyse
Geçmiþ “miþ-muþ” ekiyle deðil
geleceðe dair yeni satýrlarý türeterek tadýyorum sensizliðini…
kenarý büzülmüþ sayfalarda larci mürekebbe boyandým uðruna
failatun, mefa-il’u diye aruz veznine esir ettiðim kelimelerle
birinci tekil sahýsla çaðýrdýðým adýna dair yalnýzlýklarda
zaten öznesi sonda yüklemi baþýnda bir cümle olarak kaldýn hep
dilimde ünsüz bütün harfleri katlediyorum artýk
yorgun gülüþlerini beynime kopyalýyorum birde densizliðini…
yokluðunun dörtlüklerinde baþý boþ birer sarhoþ imlalarýn
“seni seviyorum”u düzgün yazamadýðým her sefer gibi
fiilsiz, zamirsiz sonu mastar kip’yle biten noksan sevdan
Ve eðik yazýlmýþ bir el yazýnýn duruþuna dönderdin varlýðýmý
Hiçbir özel isim senin yerini alamaz artýk, hiçbir zarf’ta
býrak konuþma çizgilerinde kalsýn her sitemim,
her söylediðim ve de her bildiðim…
Böyle bir kompozisyonun tercümesinde bulmuþtum sýcaklýðýný
Giriþ, geliþme, sonuç bölümlerinin itimat etmediði
Büyük harfle baþlamaktý “sensizlik”dediðim her yer
Ýþte tam burada týrnak içine alýyorum bütün yaþanmýþlarý, hayyasýzlarý
Zamansýz yazýlan bir þiirden ne farkýmýz vardý?
Hangi vakit bir baþlýðýmýz oldu ki, þimdi noktamýz da olsun.
Ama ünlemle bitiriyorum tam burada gözlerini
tam burada... (!)
TÝMUR ÝNCE
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.