GİYİNDİM KUŞANDIM SENİ

Kaç kere durdurdun zamaný senin için
Kaç kez aldým saatleri geriye
Kaç defa unufak ettim kendimi
Savurdum senden yana
En uzak anýlardan çalýp gençliðimi
Zamanýn her türlüsüne koydum
Çiviledim ilkyaz günbatýmlarýný
Tozpembe bulutlarla boyadým
Erittim gözyaþlarýmýn sýcaðýnda
Yüreðimi erittim
Ve büyüttüm gözlerimi
Büyüttüm ki yýldýzlardan öteye
Daha derine daha da derinlere yazdým adýný
Ve unuttum sayýsýný bekleyiþlerimin
Unuttum unuttum

Kaç kez öfkemi sabýrda erittim
Kaç kere hasretimin haracýný ödedim
Kaç defa rüþvet verdim hayallerime
Býkmadan usanmadan
Umutlarýmý sabahlara yeniden diktim
Aldýrmadan geçen günlere
Ýnadýna inadýna
Daha dün buradaymýþsýn gibi hatýrladým

Oturup bel baðlamadým sensizliðe
Dört mevsimin her birinde
Giyindim kuþandým seni
Hem de düðüne derneðe gider gibi
Yas tutturmadým türkülere
Aðýtlar yaktýrmadým
Kýyasýya kýyasýya savaþtým hayatla
Ve avuttum hayallerinle gönlümü
Avuttum avuttum

Birden bire ne oldu bilmem
Avare serçeler gibi daðýldý anýlar
Taþ kesildi sanki hatýralar
Bir tek sözcükle özetleniverdi ömrüm
Dilim dilim parça parça bölündü yüreðim
Uyandým hayatýn gerçeðinde uyandým
Gerçeðin acýsýyla uyandým
Kilitledim kirpiklerimi
Dudaklarým sustu ben sustum
Ve ilk kez ilk kez
Yýllar önce öldüðünü hatýrladým

Yurdagül ÖZAY
Sosyal Medyada Paylaşın: