Özümü býraktým be anne,
Vurdun belime sevgisizliði ;
Papatyalarýmýn , hepsi siyahtý ..
Yürürken yýktýn beni ....!
Elini tuttum , buz gibi taþ oldu ;
Taþlarý çözmeye çalýþtým yüreðinde .
Hasret býraktýn kokuna,
Hatýrlarmýsýn samatya gecelerinde ateþ böceklerini..?
Bilemediðim bir özrüm var mutlaka ,
Ölümümde elin var ;
Sana analýðý anlatacak gücüm var .
Ben yüreðimde taþlar ýsýttým...!
Ölüm be anne ; Kime gelir bilinmez ..!
Gecinden olsun yeterki ,
Bakma herif olduðuma , saklama kokunu ;
Sende saklý kokularda büyüdün , biliyorum...!
Zulüm bu ; Taþ kesti yüreðimi ..!
Ölüm gibi dil yarasý , Zamanda az zaten ;
Yatýþtýralým ,yüreðimizin bilinmeyen kýþkýrtmasýný ;
Özüm giti , Gel Ana-Oðul olalým..!
01.01.2012 Ankara ...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.