Bir masal bizim aþkýmýz,
Ýmkansýz aþklar diyarýnda...
Acýlar katmerlisi,
Mutluluklar daraðacýnda...
Figaným arþa çýkar,
Eyvahlar ardý ardýna...
Keþkelerle dolu dünyamda,
Bir masalýn çýkmazýnda...
Hani masallar hep iyi biter ya,
Bizimkisi bitmeyecek,
Bittiðinde ya ben dünyada olmayacaðým,
Ya da akýl hastanesinde oyun oynayacaðým...
Bu sevdanýn adý yok,
Bu sevginin tarifi yapýlamaz,
Gözyaþý sel,
Gülmek mi unutuldu,
Kavuþmak mý?
Zaten hiç olmadý...
Hani masallarda prensesler vardýr,
Ya da sultanlalar,
Sana köle olur onlar...
O kadar yüksek ki makamýn,
Sana ulaþmaya yetmez ki caným....
Bir hayallerimde sana ulaþýrým,
Birde rüyalarýmda...
Bir resmine bakarým,
Bir de kendime....
Gönlüme söz dinletemem,
Gelemem kendime...
Büyük sevgin var beni yaþatan,
Birde güzel gözlerin...
Masal bu ya bir gün belki bitecek,
Belki de imkansýz aþklar diyarýndan çýkacak...
Belki de olmazlar olacak,
Büyük sevgim sana ulaþacak...
Ömrümün son günüde olsa,
Bu mutluluk bana yetecek...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.