ka
CE - CE
Ben Cenneti nideyim... ki Cehenem var iken?
Odunsuz ve Kömürsüz... insan - taþla har iken,
Bu Dünyada yanmýþým, orda da yaksa ki ne?
Ha? .. Atakan ki zâten bu aþkýnla nar iken.
Cennet bir sükûnet... bir sâkin, bir duraðan yer,
Ýstemeden erilen... bir tembellik yaðan yer,
Ýnsaný piþman eden... içini saðan yer,
Her kula her isteði... ki her an aðan yer.
Cehennem öyle mi ya? Bitmez ki sayaaa saya,
Orda yüzen, uçan, kaçan... orda atlý - yaya,
Orda “Yok Allah” diyen, orda çýkýp da Ay’a,
Cehennem bir çok insan, bir çok taþ, bir çok kaya.
Yani... sýkýlýrsýn öte tarafta da ondan,
Hem her suçlu orda, ondaaan... þundaaan... bundan,
Oh! Çünkü gýrgýr, matrak... davul zurna dan dan dan!
At! Koy! Gönder ki yansýn! Bir daha þu Atakan.
28.12.2010/01.45
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.