gün boðazýmda düðüm þimdi çaresizlik ateþi yakmýyor azap sevdiðime tutulmuþ o acýyor ben kanýyorum ölüm her zaman acý deðil bazen yaþam daha aðýr sevdiðin erirken yaþamak o giderken baþucunda beklemek her an vedaya hazýrmýþ gibi ama hiç vedalaþmadan.. gün sesimde hýçkýrýk þimdi haftasýna varmaz dedikleri benim oðlum,caným,hayatým varmasa da söylenmeli mi acaba en acý yakarýþlarým ulaþýr mý ona ’o’ böyle sýnar mý yarattýðýný hala her iþte var mýdýr hayýr her an konuþacakmýþ gibi ama hiç kýpýrdamadan.. gün dilimde diken þimdi ölüm boðazdan girerken penceremse buhar þimdi gözümün kaydýðý her an saçlarým da beyaza vurur ellerim ateþin üstünde ne yanar,ne kanarým þimdi ne olur az sonra ben ölsem acýsýný görmeden gitsem her an gülecekmiþ gibi ama hiç tebessüm etmeden.. (sonra düþündüm bir an) bencllik olsa gerek bu da ya ben ondan önce olsaydým o benim kadar dayanýklý mýydý allahým buna da þükür ben ondan önce olsaydým o benim kadar dayanamazdý varmýþ senin de bildiðin ama dayanamam günahsa da beni de almak zorundasýn yanýna aramýzda bir saniye farkýyla her an gidecekmiþ gibi ama hiç utanmadan..
Sosyal Medyada Paylaşın:
islanbul Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.