Ufkun ardýndan Sessiz çýðlýklar Up uzun yollar katlettim sessiz yollar kimsesiz kentler ve ardýn dan yalnýzlýða burunmuþ kalp ne acýdýr ki o soðuk titreyen bedenim yalnýzlýða mahkum
dun geçmiþte kaldý geçmiþin artýðý ile týka basayým zaman akýp gidiyor su misali gönlüm yorgun aþk’lara dilim sessiz Yüreðim aðlamaklý gecelerimin çýðlýnda bile sen
aklim gönlüme dargýn gönlüm hayata küsmüþ ve sensiz hiç gülmüyor yar gelde bitsin bu hasret
Sosyal Medyada Paylaşın:
oğuz büyüklü Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.