parolasý aþk olup iþareti ben olan tüm akýl nöbetlerimden bir senfoninin bitmek bilmeyen kýyýsýz geçiþlerinden iliklerime kadar iþleyen grimsi muson titremelerinden mülteciyim ben arkadaþ
mültecisiyim göz kapaklarýma resmettiðim kýrmýzýnýn her tonunun geçiþtirdiðim tüm heveslerin sabaha çýkmayan telaþlarýnýn sorgusuz sualsiz inancýmdaki yetim kalmýþ inançsýzlýðýmýn
yolum sis dumaným susuz kar geçit vermese de beynimdeki küflenmiþ duvarlar alayýnda hüsran, alayýnda isyan tüm aþklara elveda
vakit yola düþme vaktidir, yoldan düþme deðil gökkuþaðý þahidimdir ki bir gölge bile olamadým özümde iyisi mi sizde artýk çekin gözlerinizi çekin ki solmayýn ne sözümde ne de gözümde
ben ne yaðmur olabildim ne de toprak sadece gök gürültüsüydüm kendimce ipe sapa gelmez tüm uçurtmalarda renktim belki de söyle… sanki hayat olabildiðince gökyüzü müydü arkadaþ
yoksa ben mi düþtüm …
ilhanaþýcýaralýkikibinonbir
Sosyal Medyada Paylaşın:
ilhanaşıcı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.