YEĞLEYİP DURDUM
Esen rüzgarlarla kokun gelirdi
Koktukça burnuma çaðlayýp durdum
Hasretýnden yarim aklým delirdi
Sel oldu gözyaþým aðlayýp durdum
Güneþim ol ýsýt benim içimi
Ay kýskanýr ipek telli saçýný
Görsem gözlerinin nurlu içini
Aþkýnla gönlümü daðlayýp durdum
O kadar vakurdun o kadar engin
Söyle hangi gülden almýþtýn rengin
Varmýdýr acaba dünyada dengin
Gülüþün sineme baðlayýp durdum
Koþardým sana ben sevda gülümle
Gün olur güzellik biter ölümle
Sanma ki ölürüm bunca zülümle
Dertlerimi derman eðleyip durdum
Batini’yim yetiþ kamil baðýnda
Anka gibi var ol yokluk daðýnda
Dem eyle kendini hiçlik çagýnda
Durmadan kendimi yeðleyip durdum
Aþk ile hü,,
Murad-ý Batin...30.12.2011,,
Sosyal Medyada Paylaşın:
Murad-ı Batin-i Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.