boş sokaklar
tenha sokaklar ,artýk ses vermiyor
konuþmuyor duvarlar ,aþký anlatmýyor
kýyýdan köþeden yine o eski evlerden þarkýlar mýrýldanýyor
bir bilsen seni bana, beni sana ,nasýlda anýlar anýmsatýyor
hala o köþede direðin lambasý yanýyor
yollar aydýnlýk ama benim içim kararýyor
sen yoksun yanýmda ruhum bunalýyor
nedense bu sokaklarýn sensiz tadý olmuyor
artýk çekiþtirmiyor bizi
teyzeler artýk dedikodumuzu yapmýyor
kýzmýyor nedense bu gönül bu günlerde hep ah ediyor
ayrýlýn derlerdi,ya hani , beddua eder gibi
yazýk olmuþ sevginize galiba bizimde gözümüz deðdi diyor
yok artýk o dikenli gülden ne kaldý geriye
dalý kýrýlmýþ dökülmüþ yapraklarý, güz mevsimin de aþk bitti, diye
soðumuþ o sýcak havalarda yok artýk yok ,
o günlerden hiç bir þey kalmadý geriye
ceylan yýlmaz
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.