Yaþýyorum ölümüne bir sahil þehrinde
Sabah erkenden çýktým sahile
Ararken kendimi baktým þehire
Binalardan görünmez gözler gözlere
Binalar kapatmýþ gözleri
Görünmüyor sevdiðimin semti
Bir Eylül hüznü sarmýþ beni
Bulup kaybetmeye üzülmemek elde mi?
Yüzümü denize döndüm baktým ufuklara
Önümde dalgalar öfkeyle çarpar akla
Sevdiðimin öfkesi gibi saplanýr baðrýma
Dalga izler býrakarak uzaklaþýr baka baka
Gölgede üþünür, güneþte sýcak fazla
Dipten gelen dalga çýkýyor yukarýya
Sevdiðimin yüzü baþlar aydýnlanmaya
Dokunup kaçýyorlar usulca ayaklara
Ýsmet Evren/08.09.07 Ct.07:43
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.