Söylesene sevdiðim ölüm çaresizce çalarken kapýmý sen nerelerden bana gülümsüyorsun?
Tebessümlerin saklanmýþ bir yerlere ama ben görüyorum sende bunu biliyorsun...
Çatlamýþ dudaklarýndan çýkan fýsýltý gibi bir ses Ben tükendim, bende bitti, sona erdi son nefes Özleminle bitirdim her þeyi, sevginle harcadým sevgimi Bir yetimin annesini beklediði gibi Ýþte Gelmeyeceðini bile bile bende öyle bekledim seni
Buralardan göçerken kanadý kýrýlan yarine kavuþamayan bir kuþun tek bir çýðlýðýnda gelir mi sevdasý? Gelir desek sende benim son çýðlýklarýmda son feryatlarýmda gelir misin yanýma? Gelmez desek ben sensiz çýðlýklarýmda ölür müyüm acaba? Bu sana son feryatlarým, son çýðlýklarým, son haykýrýþým Ben sensiz yaþamayý öðrenemedim Ben sensizlikle ölümü kýyasladým sensizlik daha aðýr geldi Ve ben ölümü seçtim Sana bensiz hayatýnda sevinçler mutluluklar sevdiðim
ELVEDA...
01.09.2009/Salý Sibel’ce...
Sosyal Medyada Paylaşın:
seytnty Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.