hep geçen yılda kalıyordu narkız
akþamüstüne örtünmüþ ritimsiz bir melodi
anýmsatmalarla avutur muydu aþk deðirmeninde eski/yeni
suskun ve yorgundu rüzgar
sislenen ruhuma çekilmiþ öyküsel manzaradan
bir çift göz lekesi aktý dudaklarýma
hatalarýmla
yýllarý mýrýldanýyordu inzivalarýma
zamanýn çökmüþ duvarlarýndaki ýssýzlýk
isyan/kârlýydý
periþan kývrýmlarýnda kesik hançereli nedamet
uyanmalýydý sýr yüzünde
bir þairin yönet/seline kapýlmýþ aþkýn hatrýna
tüm pazarlar hayatýn sukûn yanýydý
karþýlýklý aþklar gibi yüreklere iþlenen
yýl dönenceli mutlu resimler çizerdi takvim yapraðý
ve her istasyonun kalabalýk umuduna asýlýrdý hayaller
gizlerinin bahçesinde alýmlarla büyümüþtü narkýz
acý sular içmiþti kadýnlýðýn efsunlu kuyusundan
ve ayrýlýðý tatmýþtý otuzbeþi dolmadan
hüzünlere sardýðý yalnýzlýk ise bana armaðan
düþlerim yorumsuzdu
bilmiyordum rengini ellerimden akan kan kýrmýzýnýn
yorgunluðu tabiiydi derin bakýþlardaki mânânýn
bir mevsimle yetinmez di aþk/
koþtururdu peþinden olasýlýklarýn
dünlerine haykýrarak
sonbahardan sað çýkan birkaç gazel
sarýsýyla ayazlarý yýrtýp
periþanlýðý kaldýrýmlara satýp
yaðmurlarýyla yýkadýðý yýl gözlerini
ocaklarýn aydýnlýðýna indiriyordu
seni,bende býrakarak...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.