bombalanýrýz anne
mevsim kýþ olmuþ yaz olmuþ
fark etmez ki
hazandýr
hüzündür
ve acýdýr bizim kaderimiz
azalýrýz anne
güneþ kucaklayýcý nimetken
gün barýþa gebeyken
ve yarýn güzel þeyler olacak’a
çok yakýnken
bombalanýrýz anne
esmerliðimize kurþundur geceler
sabah þafaðýnda
daðlarýmýzda
kendi yurdumuzda
cansýz bedenler düþeriz
ne sesimizi duyan
ne çaresizliðimize çare bulan
olur
bombalanýrýz anne
kar diz boyu da yaðsa
etraf güllük gülistanlýk da olsa
oluk oluk kan’dýr
zalim zamandýr
bize reva görülen
oysa
yaþamak herkesin hakkýydý
bahar herkes için yeþildi
oysa þiir umutla baþlardý
dýþarýya ekmek için adým atana
ki kardeþ(lik) bilirdik
ayný ülkeyi farklý þehirlerden solumanýn
ve ayný geceyi yýldýz paylaþmanýn