tedhiþe sayýklý bir gecenin üvez ikramý-sabah
hava serin
yeni cephe tutmuþ bir yýðýn çengel daha
-sevin, senin eserin -
týrmandýkça çýldýrmýþ sessizlik
týrpanlýyor yokuþ havliyle budama
su almýþ yine an’a gemi
dargýným sana cam buðusu dili
bak! bir hatim daha boþa gitmiþ!
ki; fâili hayli geçirgen bir yoksun’luk üzerimde
vakitsiz iþtigal haramdý hani
aktimi unutmak farz-ý kifaye
ihtimal, kurarým yine saatimi abes’inle
sabahý kendinden sayan horoz gibi
atarým kendimi terli ýslýklarýn falezine!..
nasýl an’larsýn ki
ýssýz bir liman gibi dabbe yemiþ
serseri kuþlarýn sefil uçuþlarýna kalmýþ ülke
bilirken, su hayattýr candýr
delilik deðil mi! bir bardak olmak hayali
denizler boðuluyor desem mesela
bilir misin suyun suya ettiðini!
gözlerime baksan son kez
ve desen ki; artýk git!
desem artýk gitmiþ!
ya da hissetsem kurþun bitmiþ!
demli bir fondiple gömerim h e r þ e y i m i
býrakýrým belki batýk gemi türkülerini
gurur deme sakýn
kendini kaybetti ne vakittir
uyurken sarhoþ, ayýkken lâl o budala
ve ne zaman düþsen aklýma
bir kez daha vuruluyor o tiynetsiz maskara!
yürümezdi diyorum, olsan
yüzmez, genzimde bu küffâr kokular
yüklenmez yüzüme bu turnusol feveran
biliyorum adým gibi
dualarým eskidi artýk, naçar
ama tesbihtedir hata deðil mi!
aþkýn soluduðu ortama, teþbih sokulmaz hani
biliyorum besmelesiz
yazgýmýn acý prospektüsünden
aþk bir kere konar
gerisi hep onu tekrar...
gitmeliyim þimdi
çaðýrýr birazdan kibirli sömürge
yine dalarým belki eski bir gramafona
hem diyez bir uyku beni bekler
bilsen nicedir, ellerim koynumda uyuyorum
ve içimde þüpheye meyilli bir karargâh
ama korkmam gereksiz
nasýlsa vuslatsýz s/ilahým var!..
TopraðýnSesi
.