Gözlerin

Baktýkça kaybolurdum, gönlüm akardý,
Dertlerime dermandý yeþil gözlerin.
Kaþýný çattýðýnda içim yanardý,
Katlime tek fermandý yeþil gözlerin.

Ömür hiçti yanýnda sonsuzluk gibi,
Kana kana içtiðim susuzluk gibi,
Kendimi kaybettiðim sarhoþluk gibi,
Çakýrkeyf bir zamandý yeþil gözlerin.

Ben bir daðdým sen ise yayla dumaný,
Bakýþýn durdururdu sanki zamaný,
Nakþederdim zihnime geçen her aný,
Kaybolduðum ummandý yeþil gözlerin.

Seyredip unuturdum kederi derdi,
Kalbime aþk selini akýtan yerdi,
Ruhum senin yanýnda huzura erdi,
Beklediðim amandý yeþil gözlerin.

Görmezdi gönül gözüm baþka birini,
Alamazdý hiç kimse senin yerini,
Göstermesin Allahým bin beterini,
Sýðýndýðým limandý yeþil gözlerin.

Fahrettin Petriçli
Sosyal Medyada Paylaşın: