gümüşlü ayna

önce;
e’lif ile baþladým anlatmaya.
atýnýn terkisinde,
ters oturan seyyaha.

gümüþlü aynamýn,
yamuk yumuk buðusunda
soyundum kelimelerimi
ama o;
yürüdü fýrtýnanýn ortasýna.

hakimiydi sanki bu deniz manastýrýnýn
elimde yýrtýcý kestaneler,
topladým altýndan ayaklarýnýn.

duymaz,ýslanmaz gibiydi.
anlatsam anlamaz bir halde.
ve sol tarafý baþka bir hükümde.

oturdum gölgelsine,
ürpersem de soðuk sudan,
hissizliðe arýndým önce.

bilmem ne kadar bekledim umarsýzca.

ve ;
seyyah konuþtu :
aldýn ödülünü,
ebedi suskunluðu...
........................

gümüþlü aynam elinde,
kendimi gösterdi bana,
pýrýl pýrýl bir ben ile.







Sosyal Medyada Paylaşın: