gülmeden ve aðlamadan yazarým var git düþme sözlerime sonsuz bir hüznün içinde yatarým hiç girme düþlerime adýmý isteme benden kayýp bir kent ozanýyým
senin yaþam alanlarýnýn çok uzaðýnda ve dýþýndayým umudunu koyma delik ceplerime kaybederim ben ýþýðý güneþin doðduðu yerde yüreðim ölümlü bahçe sana adres veremem kayýp bir kent ozanýyým
yársýz ve yurtsuz bütün adýmlarým bana öyle baksan da gözlerinde kalamam göçlerim kendi içimde dudaklarýný bana verme suskunluðunu taþýyamam kayýp bir kent ozanýyým
ilk sözüm son sözüm nedir kimse bilmez bu vedaya bir ömürlük deme belki yýldýz olur gelirim bir gecene belki de bu son nefesimdir dokunan tenine sana söz veremem kayýp bir kent ozanýyým
Sosyal Medyada Paylaşın:
Murat Kayali Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.