NEFESİN...
Býrakma sakýn elleirmi
Ben sensiz yaþayamam
Tutmadan nefesini
Ben nefes alamam
Kýrýlsada umutlarým
Sensizlikten kýrlýr
Karartma aydýnlýk dünyamý
Ben sensiz nefes alamam
Hicran sarsa benliðimi
Lal olsada dilim
Senin varlýðýnla kendime gelirim
Kolarýmý açýpta sarmalasam seni
Bir nefeslik nefesini
Alsam içerime
Ölüm bile gelse yamacýma kýyýma
Koparamaz beni senden bu sevdam’dan
Korkmadým gecenin karanlýðýn’dan
Korkmadým yalýn olmaktan
Korkumuyorum bu dünyada senin nefesin varken
Yokluðun zýndan oldu
Benliðim bulutlarda boðuldu
Güneþli olan günüm karnlýkla doldu
Kapamak istemiyorum
Gözlerimi hiç bir an
Kaybetme korkusu sardý benliðimi
Uzat ellerini cansýz bedenime
Yeniden yaþamak için
Bir nefes ver bana
Yeniden bakmak için sana bir þans daha
Ben deli avareyim bilinmedik mecnunum
Yaralý yüreðimin son sancýsýyým
Yokluðun derin kuyu bilinmedik zaman
Ölümler geliyor bak uzat elelrini
Ölümler almadan beni kefene sarýlmadan
Sen son bir nefeselik hayat ver bana
Kýrýlsada taþýdýðým yüreðim
Saçýma aklar düþüp yorgun düþsem’de
Bir mum alevi gibi sona gitsem’de
Ýzin verme azraile seni sonkez görmeden
Almasýn ben de olan benliðini
Almasýn bendeki sen diye yaþayan yüreðimi
Ac avuçlarýný bir kaç damla göz yaþým akacak
Bunlar benden sana tek miras kalacak
Mezarýmýn taþý olsun karadan
Seni bana yazmýþsa yüce yaradan
Almasýn canýmý
Sana sarýlmadan...
Sana son kez bakmadan ...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.