SAHİPSİZ ŞİİR(19)

Þu yürek zulasýnda, sana son sesleniþim
Vakit akþam olmadan, sen bildiðin yere git
Çok þey ifade etmez, omzuna yaslanýþým
Vakit akþam olmadan, sen bildiðin yere git

Suçlu hiç aramadým, pes edip sustum iþte
Her þeyi karýþtýrdýn, hiç haz yok bu gidiþte
Gözyaþlarým firari, kalbim senle gülüþte
Vakit akþam olmadan, sen bildiðin yere git

Sahipsiz limanlara, demirleme kör durur
Ýçi pas tutmuþ hisler, bitirir beni, vurur
Yüreðin emanetse, tek sahibine varýr
Vakit akþam olmadan, sen bildiðin yere git

Yalancý kýlavuzsuz, çarpýk bütün vurgular
Düþleri ýslak bedeni, bildiðince sorgular
Ne yana baksan ketum, ihanet hep sargýlar
Vakit akþam olmadan, sen bildiðin yere git

Kamburu çok sevginin, sinirlerim gerildi
Mazinin kýrýk yaný, göz önüne serildi
Gonca gülden feyz aldýn, kuru diken dirildi
Vakit akþam olmadan, sen bildiðin yere git

Zaralýydým can idim, kadir kýymet bilmedin
Hep yolunu bekledim, nedense hiç gelmedin
Ben hep yalnýz aðladým, gelip yaþým silmedin
Vakit akþam olmadan, sen bildiðin yere git

Sosyal Medyada Paylaşın: