derin yeþil gözleri bir sessiz çýðlýk gibi yakýyordu batmaya hazýrlanan güneþin alevleri okþarken yüzünü çocuk küskünlüðüne benzer belirsiz bir gölge geçiyordu yüzünden yorgun görünmüyordu yalnýz ayna gibi kýrýlýyordu inceden dilinin ucundaydý sözcükler dökülemiyor çiy tanesi gibi eriyordu
anladým gidecekti
bir karanlýk geçti içimden yüreðim sýkýþtý baðrým yandý çevirdim baþýmý kutladým terk ediliþimi
Sosyal Medyada Paylaşın:
KILINÇER Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.