çok sinsi oldu bende ayrýlýklar, ayaklarýnýn ucuna basarak geldiler bana habersizce, bazen uykudayken, kimi zamanda aþk salýncaðýnda yarý sarhoþ sallanýrken.....!! düþlerimin korkulu belasýydý hiç ummadýðým anda yalnýz býraktýlar kimsesizce, ala sulu gözlerde birikim oldum damladým saðnak saðnak. gözlerin batýþ noktasýnda bitirdiler. ve ben hep çaresizken......!! ne zaman sessizliðe hakim oldum kuytu köþelerde bekledim duygularým dile geldi sevdam hep dibe vurdu. vefasýzca. ne anlamsýz bakýþlara ne de gecenin karanlýðýndaki sessizliðe gebe kaldým. hüzünlerime ortak oldum sýcaklýðýna sarýldým yorganýmýn. üþüyen ellerimi yastýðýmýn altýnda ýsýttým gözlerimdeki yaþý gecelere akýttým hissetmediler. kan kustu öfkem gurura inat çekip gittiler....!! bende karamsarlýða aldýrmadýlar yüreðimdeki sýzýya dur demediler kanayan yaralarýma bez baðlamadýlar içimdeki sevdayý öldürdüler.. bendeki ýssýz ayrýlýklar....!!! bir tesadüfken tanýþmalar. ayný sebepden oldu ayrýlýklar....
Hasan kaya Mersin....
.
Sosyal Medyada Paylaşın:
uzakdanakşam Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.