HAİN GECELER

Hain geceler,
olmaz olsun...
Bu gecenin zifiri karanlýðýnda,
oturmuþum penceremin önüne,
14.kattan taa uzaklarda ,
bir yýldýz gibi parlayan,
evlerin ýþýklarýný seyrederken,
neler neler geçiyor bak aklýmdan...
Ne de çabuk geçiyor zaman,
ne zaman geldim ,elli küsür yaþýna
daha dün gibi çocukluðum,
sýnýf atlarcasýna terfi ettiðim gençliðim,
hayalkýrýklýðýna uðradýðým evliliðim,
tek yaþam sevincim çocuklarým,
ne de çabuk geçti zaman...

Bakýnca 14.kattan
evlerin yanan ýþýklarý sanki ,
düþüncelerimi okuyor diye,
korkuyorum....
ordan bakýnca hayat,
hiç de göründüðü gibi deðil
þimdi geldiðimiz noktada,
yýllarýn tükettiði biten evliliðimiz,
iki kýzýmýz ve biz...
yalnýz ...
geçen zamana ,
bizi yoran bu hayata,
meydan okuyoruz...
Hain gecelerin ,
sakladýðý acýlarý,hüzünleri..
anýlarda býrakýyoruz...

derin duygular bunlar derin...
birazdan güneþ doðarken,
sabahýn ilk ýþýklarý
hain gecenin sýrlarýný örterken,
ben yine biraz yorgun,
biraz uykusuz gecenin sabahýndan
sana sesleneceðim,
olmaz olsun,
hain geceler ,diyeceðim...

Sosyal Medyada Paylaşın: