Sen davetsiz misafir! Bilmem ki nerden çýktýn? Gönlümün kapýsýndan içeri dalýverdin Aþka duvar örmüþtüm tek bir darbede yýktýn Bir hýrsýz gibi gelip kalbimi çalýverdin
Kýrýlgandý yüreðim benzerdi nârin cama Tereddütte kalmýþtým düþerim diye gama Acý vermenden korkup, sana ’git’ dedim ama Sen sözümü tutmayýp, iyi ki kalýverdin
Sevdanýn ateþiyle gönlümü yakýþýnla Damarýmda kan olup kalbime akýþýnla O güzel tebessümün, sýcacýk bakýþýnla Bendeki korkularýn hepsini alýverdin
Yýllarca aþk olmadan yaþamýþým ben nasýl? Ömrüme neþ’e kattýn her günüm ayrý fasýl Sevgiden yoksun kalmak acý çekmekmiþ asýl Beni mutluluk denen deryâya salýverdin Sen, davetsiz misafir! Ýyi ki kalýverdin.
.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(Mustafa Çetiner) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.