Geçmiþe dönük yaþayan bir yapým yok, geleceðe bakarým,
Bugün öyle bir gezinti yaptým, geçmiþ günlerimde dolaþtým,
Ýçimi acýtan kimi hatýralar dolaþtý etrafýmda, dayanamadým,
Yine de bütün gün dolaþtým durdum, içinden çýkamadým...
Geçmiþ günlerimden birinde okula gidiyordum, öðretmendim,
Daha yolun yarýsýndaydým, aheste bir þekilde yürümekteydim,
Yolun yarýsýndayken bir öðretmenin aceleyle geldiðini gördüm,
O beni uyardý ben de uygun adýmlarla okula doðru yürüdüm...
Meðerse okula müfettiþler gelmiþti, üstelik beni bekliyorlardý,
Üstelik bunun için okulun kapýsýnda adeta nöbet tutuyorlardý,
Maksatlarý benim okula nasýl bir kýyafetle gittiðimi görmekmiþ,
Sonrasýnda kýyafetim uygun deðil diye rapor düzenlemekmiþ...
Ýçimi acýtan müfettiþlerin kendileri deðildi, sistemin bu þekilde,
Benim gibilere üvey evlat muamelesi yapmasýydý, hala da böyle,
Kýyafet nedeniyle okuyamayan ve çalýþamayanlar varsa ülkede,
Elbette kimse adam yerine koymayacaktýr bizleri, hiçbir yerde...
Fazla kalamadým, kýsa bir süre sonra istifamý sundum ilgililere,
Sonra emekli oldum, baþýmdaki örtümü benimseyen bir yerde,
Yýllar hýzla gelip geçiyor, son zamanlarda da gözlerimin önüne,
Beni uyarmak için hýzla yürüyen Abdullah Bey geliyor, nedense...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.