Ýkansýzlýðý öðrendim çaresizce Ve aðlayarak sessizce. Sensizliði kendime yakýþtýramadým bir türlü Ýsmini sessizliðe.. Ama baþka çarem yoktu sensiz kalmaktan Adýný sessizce mýrýldanmaktan... Sildim kalbimden seninle ilgili herþeyi; Gözlerimden okunmasýn diye Sonra rüyalarýmýn tam ortasýna yazdým sildiklerimi; Hiç kaybetmeyim diye bendeki seni... Hani demiþler ya; ’ne seninle nede sensiz’ Tam öyleyim iþte bende... Ne görmem mümkünken açabiliyorum gözlerimi, Nede duyurmam mümkünken söyleyebiliyorum içimdekileri... Ve sensiz de olamýyorum; Gülüþünü seyrederken hayallerimde, Dalýyorum senli düþlere Ve uyanýyorun senden kalma hissiz bir tebessümle. sonu yok bu dünyanýn sen yoksun biliyorum sanki hapdsolundum içinden çýkýp gidemiyorum
m.m.
Sosyal Medyada Paylaşın:
meyyit-i müteharrik Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.