ESMİYOR RÜZGARLAR
ESMÝYOR RÜZGARLAR
Uzaklarda açan gonca gül gibi,
Esmiyor rüzgarlar kokun gelmiyor.
Çaðlýyor yüreðim coþkun sel gibi,
Esmiyor rüzgarlar kokun gelmiyor.
Aþkýnla kendimi avuturum,
Sevgi çiçeðimi sular büyütürüm,
Hayalini koynumda uyuturum,
Esmiyor rüzgarlar kokun gelmiyor.
Ne güzel doðurmuþ doðuran ana,
Gönülden vurgunum aþýðým sana,
Mecnun’un Leyla’ sý gibisin bana,
Esmiyor rüzgarlar kokun gelmiyor.
Görmedi gözlerim senden güzeli,
Divane gönlümün sensin özeli,
Yaz ayýnda soldum döktüm gazeli,
Esmiyor rüzgarlar kokun gelmiyor.
Körük üfürdükce harlanýr kömür,
Yanýyor bedenim bak domur domur,
Ya sev yada öldür bitsin bu ömür,
Esmiyor rüzgarlar kokun gelmiyor.
Sineme sapladýn sevda okunu,
Seviyorum mavera lý dokunu,
KARACA Yakup’ un kestin kökünü,
Esmiyor rüzgarlar kokun gelmiyor.
Yakup KARACA 23.12.2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.