DİK DUR KALEMİM!

Hep doðrularý anlat, haktan dem vur kalemim!
Kýrýl ama eðilme, dâim dik dur kalemim!


Kalemim sana derim! Hep doðru yolda yürü
Tamah etme önüne bal konsa petek petek
Kötünün hizmetinde ne çoban ol ne sürü
Açlýktan kývransan da ne el öp ne de etek

Saman alevi gibi hýzlý parlayýp sönme
Kor olup aðýr aðýr yanmak daha evlâdýr
Önünü kesseler de aslâ yolundan dönme
Niyetin düzgün ise koruyucun Mevlâ’dýr

Sen doðru biliyorsan yüreðinde yataný
Ýçini ferah eyle bir gün ortaya çýkar
Boþ ver kafana takma sana çamur ataný
Kalbi fesat olaný gerçeði duymak sýkar

Dostlarýný iyi seç, bir olsun içi dýþý
Her yüzüne gülene caným, ciðerim deme
Aldanýrsan yaz günü sana yaþatýr kýþý
Ummadýðýn bir anda sýrtýndan hançer yeme

Bir insanýn özünde var ise sevgi, saygý
Tevâzû sahibiyse, burnu deðilse Kaf’ta
Ondan kötülük gelmez, duyma birazcýk kaygý
Her zaman yan yana dur onunla ayný safta

Beni dinle kalemim! Sana son sözüm þudur:
Eðer olmak istersen ömrünce dürüst kalan
Ne maske tak, ne rol yap, ne hasetinden kudur
Çýkar saðlamak için asla söyleme yalan.


Kalemim, benim/ ben, kalemim.


Sosyal Medyada Paylaşın: