ka
ATAKAN'IN HÂLİ
26 Eylül’de bir yýl daha yaþlandým,
66 idim de 7 oldum yaþ aldým.
Hayat deðil bu be, bu kaynar kazan! haþlandým!
Eðri desem sevildim, doðru desem taþlandým!
Anlamadým ki hiç, ne Dünya’nýn has’ý, as’ý?
Ne zaman daldýrsam, boþ çýktý þu talih tas’ý,
Ben süründüm de arsýz topladý, aldý has’ý,
Millete bayram düþtü, bana her iþin yas’ý!
Kim daðýttý pay etti hep bu edilenleri?
Tekrardan bölüþtürsün derim, toplasýn geri,
Hep zarar, hep zarar tâ ki geldiðimden beri,
Kalmadý dizimin dermaný, gözümün feri!
Yalnýz, baktým da memnun olan sanki yok gibi,
Eee! bilirsiniz kavanozmuþ Dünya’nýn dibi,
Hoþ alsam ne olacak? yok ki kefenin cebi,
Biri mutlu gitmedi, ne peygamber ne nebî!
Kes Atakan, uzun etme dýrdýrý, sýzlanma!
67 diyorsan f(i) rene bas hýzlanma!
Þükret, sabret ve yetin, mýzmýzlanma - nazlanma!
Eldeki kuþ daldakinden iyidir, azlanma!
19.08.2007/05.05
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.