Bu sabah da yine her güne baþlýyor gibi harekete geçtim ama,
Bugün de dün gibiydi, ben de mi günleri karýþtýrýyordum acaba?
Üstelik bir önceki akþam bilmem gereken kelimeyi unutmuþtum,
Rahmetli annem gibi; ‘En uzaktaki!’ diye oðluma tarif etmiþtim...
Bu sabah da yine her sabah olduðu gibi geç baþladým hayata,
Nerede öðle ezaný okunmak üzereydi, ben ise hala kahvaltýda,
Çay keyfiyle meþguldüm, bu da farklý bir yaþlýlýk emaresi olmalý,
Hayatta canlý kalmak isteyenler benim gibi böyle geç kalmamalý...
Bu sabah Minnoþ’tan ses çýkmadý ama sabah namazýnda gelmiþti,
Hoca ‘Allah-u Ekber!’ dediðinde o yeni bir güne ‘Merhaba!’ demiþti,
Ýçeri girmekle kalmamýþtý, her zaman olduðu gibi bizim kapýdaydý,
Neyse ki onunla oðlum ilgilendi, benim yarým hala dünde kalmýþtý...
Bugün de öðle oldu, namazýmý da kýldým, þimdi de yeni bir gün için,
Planlar yapma anýmdayým, düþündüm, bu þiir konusudur benim için,
Doktora gitmem lazým, ilaç kalmadý, kafamda kelebekler uçuþmadan,
Onlarý tedarik etmem gerekiyor, yaþadýðým gün artýk yarýn olmadan...
Dýþarýdaki hava çok güzel gözüküyor pencereden baþýmý çýkardýðýmda,
Yaðan yaðmur bütün fazlalýklarý götürmüþ, geride kalan temiz bir hava,
Ben de çýkýp onun içine karýþmalýyým, az gitmeli uz gitmeliyim, sonra da,
Marketten alýþveriþ yapýp geri dönmeliyim, elbette Minnoþ orada yoksa...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.