ayýþýðýnýn küstüðü yýldýzlarýn gökyüzünü ýssýz býraktýðý rüzgarýn bile dinlendiði bu karanlýk gecede bir aðaç kýmýldýyor çalýlýklarda bir hýþýrtý bir dal oynadý içimde bir ürperti korkuyorum bir yarasa mý yoksa o gelen sen misin
bir gölge süzülüyor odama bir kaç camý kýrýk penceremden bir ayak sesi geliyor yýkýlmaya yüz tutmuþ evin tahta merdivenlerinden biri týrmanýyor içimde bir ürperti korkuyorum bir kedi mi yoksa o gelen sen misin
kapý vuruluyor vuran elin parmaklarýnda güç kalmamýþcasýna yavaþ ve sessiz ama ýsrarlý gaz lambasýndan sýzan ýþýk ve þömine de yanan odunlarýn alevi bile titriyor içimde bir ürperti korkuyorum azrail mi yoksa o gelen sen misin
korkunç bir kalabalýk toplanmýþ selvilerin bile aðladýðý o tepe de bir aðýt bozuyor gecenin tüm sessizliðini yýrtýk perdemi aralayýp bakýyorum bir tabut sanki omuzlardan omuzlara dolaþýyor içimden bir þeyler kopup gidiyor bir kaç damla gözyaþý süzülüyor gölgemin yanaklarýndan üzerinde beyaz gelinlik olan o tabutta ki bir ölümü
yoksa o giden sen misin
@1991
Sosyal Medyada Paylaşın:
alihanbora Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.