ŞEHİTLER.

Þehitler Rabbimin, gül bahçesinde.
Peygamber katýnda, sevilenlerdir.
Kabirleri kutsal, halkýn gönlünde.
Rabbim Allah diye, öðünenlerdir.

Bir çoðu genç yaþta, topraða düþtü.
Ürkmedi hainden, korkmaz düþmandan.
Þehit þerbetini, içerek göçtü.
Vatan sevgisiyle, doðmuþ anadan.

Bayrak dedi, Allah dedi, düþerken.
Kabirleri, sýra sýra dizilir.
Nurlu makberleri, ondan gül gülþen.
Þehitlikler saygý ile gezilir.

Yansa yýkýlsa da, nice ocaklar.
Þehitler olmasa, vatan olmazdý.
Bu millet þehiti, yine kucaklar.
Onlar korumasa, ülkem kalmazdý.

Özgürsek bugün biz, bu topraklarda.
Borçluyuz ecdada, þehitimize.
Kabirleri kaldý, çok uzaklarda.
Kan düþtü yaþ düþtü, gözlerimize.

Türkmendaðlý aðlar, yiðit erlere.
Bugünde þehit çok, kanlý daðlarda.
Düþüyor Mehmetçik, kanla yerlere.
Nice þehit verdik, geçmiþ çaðlarda.

HÝLMÝ CAN.
5.ÞUBAT.2011.


(3191)

Sosyal Medyada Paylaşın: