Yaşam söylencesi üzerine denemeler

-I-
iki candan akan sevgi,
ve ýþýksýz bir mekan.
karanlýða raðmen sonsuz güven içinde,
zamansýz ve ahlaksýz yaþamýn özünde.
hem yaþayacak kadar güçlü,
hem ölecek kadar zayýf,
cennet dediðin, o kutsal dengede.
...
-II-
kutsal topraklarýn meyvesi,
düþüncesiz varlýðýn mekanýnda.
ne kolladýðý emaneti tanýr toprak,
ne de emanet farkýndadýr yaklaþtýðý kentin.
ya tutunacaktýr ipine yaþam,
ya da ip dolanacaktýr boynuna yaþamýn..
nefes almadan,
bahtýna.

-III-
ferman çýkmýþtýr.
kent ahalisine seslenir:
"tez bütün yollar ve kapýlar açýla
gelmekte olan cana"
ki o yollar karanlýk,
ki o kapýlar dar,
ama taþýr umudunu ve
takip eder kentten sýzan ýþýðý.
geçerken patikasýndan hayatýn,
ulaþýr en nihayetinde,
yüzü gözü kan ter içinde,
tam dokuz vakitte.

-IV-
þairi tanýmaz;
ama bilse hak verirdi can.
“yahu ne zor iþmiþ þu yaþamak”
hatýrlamaz can, nefesle tanýþmasýný,
ne de o nefes için yanaðýna atýlan þamarý.
ta ki biriktikçe,
ve birikip içinden öfkeyle taþtýkça,
birleþtirir acýlarýný.
naçar arar durur,
ömrünce cehenneminde
nedenini bilmeden kovulduðu
o kutsal bahçeyi.

-V-
ahh o gelinen alem.
ahh o her þeyi parça parça olan bütün.
bir yap bozu, ömrü boyunca bir araya getirmeye çalýþan
o daðýnýk zihni taþýyan nefes.
yeter mi aldýðýn soluk sayýsý,
bu resmi bütün kýlmaya?
ya da deðer mi þu daðýnýk dünya resmini toplamaya?
ne acýdýr olmayan bir resmi görmek,
ya da gördüðün daðýnýklýk içinde yaþamak.
kim demiþti "olmak ya da olmamak"?
aslýnda tüm mesele,
daðýlmak ya da toplanmak.


Sosyal Medyada Paylaşın: