Alýþveriþ için çýkmam gerekiyordu, Minnoþ için yiyecek de aldým,
Kapýnýn önünde yoktu, çaðýrdým ama sesimi ona duyuramadým,
Belki çemberi geniþletmiþtir diyecektim ama yaðmur yaðýyordu,
Minnoþ’um beter böcek oldu çýktý, bir süre önce korkuyordu...
Döndüðümde yuvasýna bakmak istedim ama her zamanki gibi orada,
Minnoþ’umun annesi kývrýlýp yatmýþtý, belki yine iki canlý olabilir o da,
Senede iki kez üretim yapýyor, bunun izahýný kendime yapamýyorum,
Veterinere götürsem olurdu ama artýk bunlarla baþ edemiyorum...
Neyse, herkesi kendi haline býrakýp evime geldim, elbette kapý duvar,
Bütün poþetleri tek elime aldým, sýrýlsýklam hepsi, dýþarýda yaðmur var,
Ben onlarý içeri alamadan ayaklarýmýn dibinde belirdi yaramaz Minnoþ,
Hisleri de çok kuvvetli, bodrumdan bizim evin kapýsýný tanýyor Minnoþ...
Kýsacasý artýk o içeride annesi de evlerinde, paylaþýma gitmiþler sanýrým,
Bana göre hava hoþ ama apartman sakinleri bundan hoþlanmazlar sanýrým,
Minnoþ bizim bodrumu mesken tutmuþ ama gözleri daha farklý bir yerde,
Onun öteden beri aklý fikri ev kedisi olmak, elbette ki yine bizim evde...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.