hoþnut duygular parkýna düþmüþ yine garbýn zülfü
kendini arayan aksansýz mahrem ricatlar vakti
biri iki etme telaþýndan sýzan sarý zifir
alkolsüz küfürler sokulmuþ gerdanýna
ki; namahremin sol elidir
öznesini yitirmiþ aðlak asalý tümceler yüklenmiþ geceye
saksaðan yuvasý gamzeler ýtýrý kesmiþ çoktan
niyazýnýn bir yaný küfre bulamýþ yine umarsýz hilkat
suya aç kuþlar gibi yine mavi
korunaksýz yine aðlamaklý hâli
bir yanda meseli darba uðramýþ misafir kelamlar
bir yaný zaten çoktan beyazýný bozmuþ bakýþlar!
sýfatýný süngerliyor habire süblimleþmiþ balýksýrtý avuçlar
memnuniyet sadece kurulmuþ sofra seyri
doyurmuyor
bir alýþkanlýktan daha iriyse ilgi
ikinci þeridi kabul etmiyor aþk trafiði!
acabalar batarken ellerine
izafi bir pas payý býrakýyorsun mecburlara
ister istemez mehteran dantellerle dokuyorsun
lâkin dokunamýyorsun doludizgin kelamlara
bekâsý dumur halde okþuyor ellerin tetiði
ihtimallerin vesayetinden kurtulamadýkça gidiþatýn vaziyeti
içini kanýrtan duygulara
ebeveyn deðil, olabildiðin sadece vasi!
seviyorsun
ve sarýlmak tek çaren yaþam uðruna
bir kene gibi
adýna sahte sýfatlar koyuyorlar ki; kurþun gibi
çoktan seçmeli þefaatler uçarken güvercin misali omuzlarýnda
kendi gözlerine emanet edip kendini
vuruyorsun aynadan sýzan hýrsýnýn bam teline
ve biliyorsun maalesef
sevmek yarý ölüm eskizi!
ve
çok sürmemeli derken
ne kadar yaþayacak daha
baharda yapraklanan ilk sürgün hâli
tedavül olmadan baþka ba/kýþlara
dökülenlerden dökümlenenler sararmadan
aslýnda anlatamadýðýn öyle çok þey var ki;
diyebilsen mesela
masallar sizlere ömür
keþkeler çoktan eskimiþ
nadasý bile, sürülüyor hâlâ kirpiklerinin rimeliyle
vesayeti verasetinden daha gürbüz
kalabalýk sesler içerse de endirek konçertolar
en önce çalar ya uvertür
oysa oyun deðil kulaðýna teyellenen keman sesi
aþk olamaz bu hevâl!
tükenmez bir sevi
bu, olsa olsa mavi efsane senfonisi!
(... masallar da sönermiþ bir gün... geride ýslak dudaklara gömülü isli mýsralar kalýrmýþ...
tek bir kan grununa ait ve ürkütmeden sayýlamayacak uzununa katlanmýþ karalamamalar...
aþk bitmezmiþ ölmeden kahramanlar. ’’ilk kurþunu atana deðil, ilk terkedene yazýlýrmýþ hep günâhlar’’... çekirge adýmlarým olmadý hiç, hiç yürümedim baþka sularý kürekleyerek...
gidiyorum sevgili; ben sana ilk vurulduðumda bile silahsýzdým! diyerek...)
TopraðýnSesi
.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
Ayrılık Reçetesi ÖZGÜRLÜK ŞARKISI 1 - V FOR VENDETTA Gökyüzü Yaralanmış Kuş Masalı Vera'ya Mektuplar / En Çok Aydınlık Kirlenir Karanlıkta ÖZGÜRLÜK ŞARKISI - V FOR VENDETTA MÜPTEZEL TEMAŞA Bir Gün Herkes Fenerbahçe'li Olacak Homeros Raptiyeli Fırtına Kuşu BEYAZ YALNIZLIK Portakal Mavisi