YALVARIŞ
Ya Rab bu hasrete can dayanmýyor;
Zaman kýsa, ben yorgunum, yol uzun.
Her adýmda bir engel var, salmýyor,
Zaman kýsa, ben yorgunum, yol uzun.
Mümkün mü bu yolda maksuda ermek?
Mümkün mü sýlada dost yüzü görmek?
Aþýða ar gelir geriye dönmek;
Zaman kýsa, ben yorgunum, yol uzun.
Çekilmez bir þelek vurdun arkama;
Þaþýrdým yollarda kaldým, akþama.
Umudum her zaman bakidir amma,
Zaman kýsa, ben yorgunum, yol uzun.
Sevip sevilmemek varsa kaderde,
Hangi doktor ilaç verir bu derde?
Hastayým, susuzum gurbet illerde;
Zaman kýsa, ben yorgunum, yol uzun.
Ey hanlar hanýný halkeden Hancý!
Bir yudum aþkýnla doðdu bu sancý.
Ey fakir ekmeði, Mümin inancý!
Zaman kýsa, ben yorgunum, yol uzun.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Abdurrahim Karakoç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.