TUT ELLERİMDEN
Sýrat’tan incedir sevda köprüsü
Beraber geçelim tut ellerimden.
Niyet ak güvercin, vuslat gökyüzü
Beraber uçalým tut ellerimden
Gönüldeki birlik kalkandýr dýþa
Aldýrma ayaza, yele, yaðýþa
Giden ilkbahara, gelecek kýþa
Beraber göçelim tut ellerimden.
Birleþmek üzredir þafakla gurûp
Korku beklenilmez kapýda durup
Ýster zehir olsun, isterse þurup
Beraber içelim tut ellerimden.
Çaðýr hayallerin en ötesini
Yakýndan duyarsýn aþkýn sesini
Sonsuz mutluluðun penceresini
Beraber açalým tut ellerimden.
Hatýrla kaybolan hatýralarý
Elmastan ýþýklý, altundan sarý
Zaman tortusundan iþte onlarý
Beraber seçelim tut ellerimden.
Þüphe “baþlangýç”týr, karar “nihayet”
Zamaný zamana etme þikayet
Kaçmak kurtuluþtur diyorsan þayet
Beraber kaçalým tut ellerimden.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Abdurrahim Karakoç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.