MÜZELİK ŞİİR
Yürüyen heykellerle ayný müzedeyim ben
Konuþan mumyalara kimden söz edeyim ben
Fikren iþkencedeyim, ruhen cezadayým ben
Korkaklýðýn sükûtu kol geziyor her yerde
Sanki tek baþýmayým, tek kiþilik mahþerde.
Putlarýn gölgesinde dans eder akbabalar
Söz sokakta dolaþýr, öz zindanda çabalar
Atýlan ucuz safra selâmlar, merhabalar
En temiz topraklara gül eksem mantar biter
Yollar sýrat köprüsü, durmak düþmekten beter.
Kaybettim mesafeyi, zamandan uzaklaþtým
Sevgi diye sarýldým, isyanla kucaklaþtým
Ne kendimden kurtuldum, ne kendime yaklaþtým
Topraðýn üstü mezar, zevke dalmýþ ölüler
Can sýkmaya yetiyor canlý kalmýþ ölüler.
Fuhuþ yuvasý sanki en görkemli binalar
Çamur evlât doðurur taþ yürekli analar
Resmen hak tevzi eder hakký boðan canavar
Koþanlar, yarýþanlar.. dehþet ötesi dehþet
Akýl karaya vurdu, gýrtlaðý geçti vahþet.
Meydanlar týklým týklým, caddeler salkým-saçak
Kölelik histerisi yayýlmýþ köþe-bucak
Elli tane hokkabaz, elli milyon oyuncak
Müdür ve müdüriçe müzenin bekçileri
Aferine çalýþýr düzenin bekçileri.
Mülkü kazanan ayrý, tasarruf eden ayrý
Hisseler neden farklý, hak, hukuk neden ayrý?
Hasta yaþar deniyor, baþ ile beden ayrý
Mantýk yürütmek yasak, itiraz eylemek suç
Neþe-eðlence cinnet.. yatýp uyumak korkunç.
Güvenmek aldanmaktýr.. ölçü-tartý izafî
Mert-namert, güzel-çirkin, eksi-artý izafî
Çoðunun cebindeki kimlik kartý izafî
Kim kimdir? Kim kim deðil? Anlamak ve bilmek zor
Oynanan komediye gül diyorlar, gülmek zor.
Figüran heykeller var kül tablasý boyunda
Yediyüz göbek atar dakikalýk oyunda
Ýþlenen her günaha kurtta ortak, koyun da
Kalmýþým ara yerde, tozdayým, dumandayým
Kirli bir mekândayým, iðrenç bir zamandayým.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Abdurrahim Karakoç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.