Selâmın salâ'mdır.

Selâmýn salâ’mdýr.

Aþk en sessiz saatte buldu beni
Aklýmýn makberi baþýnda gülüyordum
Gülü ve dikeni,geleni ve gideni
Gömüyordum,ellerim çamur içindeydi
Ve yürek altý yýlýmýn kaný yüzünde
Sadece sevmek istiyordu,sevmek sadece
Gönlün en gizli cebinden bir mavi peri
Dalga misâli,gözlerini kýrpýyordu
Kýrk deryasýndan sek bir þiir yapýyordu
Cihân hâný fethediyordu kalemimi
Mim gibi boynu bükük,koynumda gevherî
Yatýyordu,gül idi lalezar elleri
Alevden deniz serindi dudaklarýmda
Nefesimde mevsim bir resimde bahardý
Gözlerin ilmime en kutlu intihardý
Destinin bestesi her beste Zülfikâr’dý
Ve samyellerinin en tatlý uykusuyla
Þiirden yataklar gözlerimi kapýyordu
Gönlümde bir Mecusî ateþi utançtan
Yenilgiye usançtan mumlarýma tapýyordu...
Hâlbuki kendi kendimin çengisiydim hep
Aslýnda kalbimde buzdan bir dað yatardý
Bahar kýþtý,gül aðyar,ufukta gün batardý
Kýsa filtrede son nefesti tutuþan lebde
Gözlerimden þedde þedde dökülen denizler
En eski eþ’arda unutulmuþ zemheri
Bana kendim kadar uzaksýn ey zahirî!
Þimdi gözlerin en acil ecel,sözlerin
Aðlamaklý yaþlara bir mecâl deðil mi?
Yalanlarýmý nasýl yakabilirim ki?
Nasýl bakabilirim gölgene,gülgûne?
Tüm savaþlarý ben kazandým,ben kaybettim
Sen hiç ölmedin,belki yaþamadýn bile!

Sosyal Medyada Paylaşın: