İKİNİN BİRİ

Can özünden besmeleyi çekende
Dil yanmazsa ben yanarým sultaným
Hak uðruna bir sefere çýkanda
Yol yanmazsa ben yanarým sultaným

Arzuhalim ulaþýrsa divana
Korkarým ki taban deðer tavana
Çiçeðimden zerre girse kovana
Bal yanmazsa ben yanarým sultaným

Göz utanýr gönül dostu görünce
Can tutuþur candan selam gelince
Bülbül olup bir bahçeye girince
Gül yanmazsa ben yanarým sultaným

Aþýklýk içimde doðduðu zaman
Taþ yanar göz yaþým yaðdýðý zaman
Mýzrabým sazýma deðdiði zaman
Tel yanmazsa ben yanarým sultaným

Üzülmedim erkenine geçine
Akýl yordum herþeyine hiçine
Söküp yüreðimi atsam içine
Göl yanmazsa ben yanarým sultaným

Alev alev ruhta, canda bu ateþ
Bakmakla görülmez bende bu ateþ
Býrakýlsa hangi günde bu ateþ
Yýl yanmazsa ben yanarým sultaným

Dosta mektup yazma vakti gelirse
Yazar postalarým kýsmet olursa
Mektubumun mahiyetin bilirse
Pul yanmazsa ben yanarým sultaným
Sosyal Medyada Paylaşın: