DOĞMADAN ÖNCE

Sormuþlar “ezelde aþk var mý? ” diye
Ben kalpten vuruldum doðmadan önce.
Ýster azap deyin ister hediye
Meçhule sürüldüm doðmadan önce.

Yýlmadan ben bana beni anlattým
Günahý tövbeyle yýkayýp attým
Ebed kapýsýnda ölümü taddým
Kefene sarýldým doðmadan önce.

Gönlüme sevdanýn güneþi doðdu
Þüphe iklimimi ýþýða boðdu
Ýlk yaðmurum Kâlûbelâ’da yaðdý
Bulandým duruldum doðmadan önce.

Sevdim, sevgiliye giden yol uzun
Þerbetini içtim ateþin, buzun
Bazen girdabýna düþtüm sonsuzun
Çok öldüm-dirildim doðmadan önce.

Duydum ki var varmýþ, yok yokmuþ güya
Gerçeði alt etti gördüðüm rüya
Kendi kopyam imiþ meðer þu dünya
Düþündüm, yoruldum doðmadan önce.

Ezelde, ebedde aþký gördüm ben
Mezarda, mabette aþký gördüm ben
Gazapta, rahmette aþký gördüm ben
Aþk ile karýldým doðmadan önce.
Sosyal Medyada Paylaşın: